Daj sie poszarpać wichrom na wzgórzach,
Niech wznoszą Twoje włosy do chmur! -
Na wrzosowiskach, dzikich bezchmurzach,
W tragedii dolin, w pustkowiach gór!
Niechaj Cię Strzybog w kraje poniesie,
Gdzie jeno przeszłość, drwina i czerń!
Nowe się rodzi światło w niebiesiech! -
Odmrocze dziejów, gromowy cierń!
Lecz Ty na wieki będziesz się trwożyć -
Między pustotą a pięknem gór!
Niechaj Ci wicher smutki pomnoży!
Odejdź, gdzie upiór, mgła, stary bór...
16 stycznia 2015 r.